W okolicy Liberca i Jablonca zostało wybudowanych 26 wież widokowych, z których 11 zachowało się do naszych czasów. To ewenement nie tylko w granicach Czech, lecz także w wymiarze europejskim

Pocztówka ze Smrka przedstawiająca wieżę widokową oraz przylegające schronisko

Wieże, które przetrwały znajdują się na stosunkowo małym obszarze. W niewielu regionach kontynentu zachowało się ich do dzisiaj tak dużo jak w Górach Izerskich.

Pierwsze wieże pojawiły się w Czechach i na Morawach już na początku XIX w. budowane głównie jako ozdoba przyzamkowych parków lub jako z dala widoczna budowla, dominująca nad całym terenem. Zdarzało się jednakże i tak, iż służyły one do innych celów, np. do terytorialnych pomiarów trygonometrycznych.
Budowanie wież widokowych w Górach Izerskich ściśle wiąże się z początkiem rozwoju turystyki na tym terenie w latach 1870-80, kiedy to w wielu miejscowościach Gór Izerskich powstały towarzystwa turystyczne i upiększania terenu. Działalność ich nie ograniczała się wyłącznie do organizowania wycieczek na łono przyrody, ale również do udostępniania turystom nowych miejsc aktywnego wypoczynku. Na wzmiankę zasługują przede wszystkim Deutscher Gebirgsverein für das Jeschken- und Isergebirge (DGJI, Niemieckie Towarzystwo Górskie Ještedu i Gór Izerskich), Deutscher Gebirgsverein für Gablonz und Umgebung (DGGU, Niemieckie Towarzystwo Górskie Jablonca i Okolic) oraz Klub Českých Turistů (KČT, Klub Czeskich Turystów).

Niemieckie Towarzystwo Górskie Ještedu i Gór Izerskich

Założone w 1884 r. z biegiem czasu stało się jedną z najbardziej znaczących organizacji turystycznych w Północnych Czechach. Jego działalność obejmowała niemal całe Góry Izerskie, Grzbiet Jesztedzki, część Gór Łużyckich, rejon Jablonnégo (Deutschgabel) i Mimoňa (Niemes). W 1934 r. do DGJI należało 8000 osób zrzeszonych w 25 sekcjach. To właśnie za jego sprawą została wyznaczona gęsta sieć szlaków turystycznych, wybudowano kilka schronisk górskich i 13 wież widokowych, jak też przeprowadzono kilka odczytów i zorganizowano wiele wycieczek krajoznawczych. Jego działalność była dokładnie rejestrowana w rocznikach wydawanych aż do 1941 r.

Niemieckie Towarzystwo Górskie Jablonca i Okolic

Powstało przez usamodzielnienie się w 1903 r. Jabloneckiej Sekcji DGJI. Działalność ograniczała się głównie do Jablonca i okolic, także liczba jego członków była znacznie niższa niż DGJI, choć i tak znaczna - w 1934 r. należało niespełna 1900 osób. Zawdzięczamy im wybudowanie trzech wież widokowych.

Klub Czeskich Turystów

Założony 11 czerwca 1888 r. w Pradze był reprezentowany na terenie Gór Izerskich tylko przez Sekcję Liberecką. Klub był największą przedwojenną czeską organizacją turystyczną. Mimo, iż działał w trudnych warunkach rosnącego w Sudetach nacjonalizmu niemieckiego, w znacznym stopniu Klubowi Czeskich Turystów udało się przybliżyć Góry Izerskie czeskim turystom. Po 1918 r. KČT bardzo się rozwinął, a w 1933 r. Liberec stał się siedzibą Okręgu Izersko-Łużyckiego. Wraz z DGJI i DGGU pracował nad wprowadzeniem dwujęzycznych oznakowań szlaków górskich. Jednakże to nie Sekcji Libereckiej, lecz Sekcji Turnowskiej, zawdzięczamy wybudowanie wieży na Kopaninie - jedynej wieży widokowej w Okręgu Izersko-Łużyckim wybudowanej przed 2000 r. z czeskiej inicjatywy.