Większość przewodników, map i książek pisze, że to najdalej na zachód wysunięte pasmo Sudetów. To pół prawdy...

Góry Izerskie (zaznaczone prostokątem) na mapie Polski

Autorzy tego stwierdzenia zapominają bowiem, że Sudety sięgają jeszcze dalej na zachód, ale już w granicach Czech I saksońskich Górnych Łużyc. Zatem Góry Izerskie są najdalej wysuniętym pasmem sudeckim, ale tylko w granicach Polski.

Regionalizacja opracowana przez Jerzego Kondrackiego i zmodyfikowana przez Andrzeja Richlinga (Geografia regionalna Polski, 2002, Warszawa: PWN) wskazuje:

• Megaregion - Pozaalpejska Europa Środkowa
• Prowincja - Masyw Czeski
• Subprowincja - Sudety z Przedgórzem Sudeckim
• Makroregion - Sudety Zachodnie
• Mezoregion - Góry Izerskie

Cóż, tyle mówią geografowie. Bardziej zwyczajnie: Gór Izerskich należy szukać w południowo-zachodnim zakątku Polski, przy granicy z Republiką Czeską.

Góry Izerskie leżą w środku Europy i wpisują się we dwa trójkąty: mały, wykreślony przez połączenie Görlitz, Jeleniej Góry i Liberca; oraz duży, z wierzchołkami rozpiętymi na miastach Dresden, Wrocław i Praha (źródło: OpenStreetMap)

Góry Izerskie nie są zbyt wysokie, nie są skaliste (z nielicznymi wyjątkami), nie znajdziemy w nich turni jak w Tatrach czy głębokich kotłów polodowcowych jak w Karkonoszach.
Są za to łatwo dostępne - ze Szklarskiej Poręby, ze Świeradowa, z Liberca, z Harrachova, a najlepiej z naszej strony :) GÓRY IZERSKIE - łatwo się dostać w samo ich serce.

Góry Izerskie wyróżniają się wieloma nietypowymi zjawiskami, jak choćby wyjątkowo niskie temperatury na Izerskiej Łące, najniższe w polskich górach stanowiska kosodrzewiny, meandrująca w górnym biegu Izera, czy łagodne wierzchołki i strome stoki.
Nie mniejszym paradoksem jest ich dzikość mimo, że leżą w samym sercu Europy.