To się musiało tak skończyć. Nikomu z tych, co mogli - nie zależało na ocaleniu schroniska. Ci, którym zależało - niewiele mogli...

Po 101 latach istnienia schronisko Ludwigsbaude, znane także jako "Leśna Chata", a dla starszych bywalców Gór Izerskich, jako prewentorium gruźlicze na Rozdrożu Izerskim, przestało ISTNIEĆ.

Podczas opracowywania wspomnień Małgorzaty Pietraszewskiej ("List z prewentorium") podjęliśmy próbę wyjaśnienia do kogo należy budynek i dlaczego nie jest objęty ochroną konserwatorską. Dociekania przyniosły bardzo smutne wnioski: nikomu nie zależało na ocaleniu tego niezwykłego obiektu. Nigdy nie został wpisany na listę zabytków, a w kwestii ratowania go od rozbiórki każdy umywał ręce. Miejsce jest atrakcyjne, więc można je przecież wykorzystać efektywniej. Po co remontować starą budę?

Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że to właśnie w tym miejscu Piotr Łazarkiewicz nakręcił szkolną etiudę pt. "Dom na rozdrożu" (1979 r.). Jego rodzice pracowali przez wiele lat w ośrodku na Rozdrożu Izerskim.

Poniżej krótka opowieść o Ludwigsbaude - "Leśnej Chacie" na starych pocztówkach i współczesnych zdjęciach.
Przeczytaj również historię schroniska Ludwigsbaude.

Koniec XIX wieku

Początek XX wieku

Czytasz jedną ze stron artykułu. Przeczytaj także pozostałe: