Od 1980 r. sierpień jest miesiącem uświęconym w polskiej historii. Jest też drugi sierpień - 1968 r. To ciemna karta polsko-czeskiego sąsiedztwa

Czołgi na libereckim placu Dr. E. Beneša (rynku) w sierpniu 1968 r. (źródło: domena publiczna)

Flaga państwowa Czechosłowacji zbroczona krwią - Praha, środa 21 sierpnia 1968 r., pierwszy dzień inwazji (źródło: Wikipedia.cz)

W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 r. wojska Układu Warszawskiego z 5 państw: Związku Radzieckiego, Polski, Węgier, i Bułgarii oraz NRD (nieliczna grupa specjalistów - główne siły stanęły na granicy) przekroczyły granice Czechosłowacji by stłumić ruch wolnościowy, który dążył do demokratycznych przemian.
"Praska Wiosna" została skąpana we krwi przez haniebny najazd ponad 500 000 żołnierzy, 6000 czołgów i 800 samolotów.

Pomnik ofiar inwazji wojsk Układu Warszawskiego (a więc także polskich) w sierpniu 1968 r. na budynku ratusza w Libercu (autor: Matěj Baťha)

Skutki

Ofiary Czechosłowacji:

• 108 zabitych
• 500 rannych cywilów w toku starć z obcymi wojskami i wypadków drogowych spowodowanych przez wojska okupacyjne
• 70 130 emigrantów (wg oficjalnych danych)

Ofiary wojsk okupacyjnych:

• Związek Radziecki - 96 (84 w wypadkach drogowych)
• Polska - 8
• Węgry - 4
• Bułgaria - 2

Do dziś Polacy spotykają się z niechęcią mieszkańców Północnych Czech, którzy bezpośrednio, bądź poprzez rodzinne przekazy, pamiętają najazd polskiej armii.
Ten wrogi Czechom i Słowakom akt dokonał się co prawda pod radzieckie dyktando, jednak niefortunnie, bo niemal równo 30 lat po inwazji hitlerowsko-polsko-węgierskiej w 1938 r.
Polacy nie chcą o tym pamiętać i nie chcą wziąć za to odpowiedzialności, zrzucając ją całkowicie na Związek Radziecki...