Zagłębili się w wałbrzyskie atrakcje: "czarne złoto" i "wysoki las"

Zabytkowa droga do skarbu Ziemi Wałbrzyskiej - chodnik w STAREJ KOPALNI (źródło: BOG-TUR)

Poranek 14 listopada br. był chłodny, lecz słoneczny. Nie zniechęcił 38 turystów z sekcji rekreacyjnej BOG-TUR, którzy wybrali się aż do Wałbrzycha, by zwiedzić muzeum górnictwa "Stara Kopalnia".
Dotarliśmy o godz. 10. Na miejscu czekał już przewodnik, od którego na wstępie dowiedzieliśmy się, że pierwsza wzmianka o wydobyciu węgla w okolicach dzisiejszego Wałbrzycha pochodzi z 1561 roku. Górnictwo rozwijało się tu przez pięćset lat! Największy rozkwit osiągnęło w wiekach XIX i XX. Po likwidacji kopalń pod koniec XX wieku wciąż pozostały czynne urządzenia górnicze. By udostępnić je do zwiedzania powstało w 2000 roku Muzeum Przemysłu i Techniki. Przekształcone osiem lat później w Park Wielokulturowy "Stara Kopalnia", ostatecznie zamienione zostało na Centrum Nauki i Sztuki "Stara Kopalnia" (2014 r.). Jednymi z ciekawszych jego obiektów są wieże wyciągowe szybów "Julia" z 1893 r. i "Sobótka" z 1902 r., łańcuchowa łaźnia górnicza z 1915 r., a także budynek kotłowni z 1882 r.

Plac kopalniany w wystawionymi elementami maszyn i urządzeń(źródło: BOG-TUR)

Z wieży widokowej można podziwiać rozległy teren dawnej kopalni - 11 budynków po rewitalizacji. Obejrzeliśmy w nich starą markownię, stroje galowe, sprzęt ochrony osobistej i wiele innych pamiątek górniczych. Wśród nich, w maszynowni wyciągowej urządzenia elektryczne z 1911 roku, w których nie brakuje ani jednej śrubki! Na placu zaś znajdują się między innymi lokomotywy i wozy do kopalnianego transportu.

Wreszcie nadszedł czas na zwiedzanie tego, z czym kopalnia węgla kojarzy się najbardziej. Zeszliśmy do sztolni, w której wyeksponowano tzw. ścianę czyli przodek, na którym górnicy wiercili otwory do osadzenia ładunków wybuchowych, odpalanych za pomocą zapalników. Wskutek wybuchu ściana pękała krusząc pokłady węgla, następnie urabiane i odprowadzane za pomocą przenośników typu SKAD.

Po wyjściu na powierzchnię przemieściliśmy się do Boguszowa-Gorców. Miasto znane jest m. in. z najwyżej położonego rynku w Polsce (591 m n.p.m.). Blisko (ok. 6 km) z niego na górę Chełmiec (851 m n.p.m.) leżącą w paśmie Gór Wałbrzyskich. Zdobywamy ją do Korony Gór Polskich. Na górze zwanej przed 1945 r. Hochwald ("Wysoki Las"), znajduje się stalowy Krzyż Milenijny, do którego prowadzi z Boguszowa Droga Krzyżowa Trudu Górniczego - nią właśnie szliśmy.

Ognisko na Chełmcu (źródło: BOG-TUR)

Rynek w Boguszowie-Gorcach (źródło: BOG-TUR)

Cały czas mieliśmy piękną pogodę, więc i humory dopisywały. Po drodze dołączyła do nas grupa z Boguszowa. Niestety nad wierzchołek góry zaczęły napływać czarne chmury. Im wyżej tym wchodziliśmy - tym szybciej zmieniała się pogoda. Pojawił się deszcz, a wnet śnieg. Pobielił cały wierzchołek, ale nie zepsuł nam humorów. Rozpaliliśmy ognisko i upiekliśmy kiełbaski. Obejrzeliśmy też wieżę widokową z 1888 roku - niestety tylko z zewnątrz, bo była zamknięta.
Zaczęło się ściemniać, więc zeszliśmy z góry zielonym szlakiem do autobusu, którym wróciliśmy do Bogatyni.