Bogactwa Łuku Mużakowa – górnictwo, przyroda i zabytki

(fot. B. Pikulska-Baranowska)

Wczesnym rankiem 27 sierpnia grupą miłośników turystyki skupionych w BOG-TUR wyruszyliśmy na północny skraj Górnych Łużyc. Z Żytawy wyjechaliśmy pociągiem na bilet Euroregionu Nysa (25 zł za indywidualny i 75 zł za 5-osobowy, dostępny w wielu kasach lokalnych przewoźników), przez Görlitz do miejscowości Běła Woda (niem. Weißwasser). Tu przesiedliśmy się na Kolejkę Mużakowską, którą dojechaliśmy do Mużakowa (niem. Bad Muskau).
Na wycieczkę zaprosiliśmy zaprzyjaźnionego przewodnika z Bolesławca, Czesława Szmeltera by oprowadził nas po osławionym Parku Mużakowskim, a konkretnie po nowo otwartej ścieżce turystyczno-edukacyjnej między Łęknicą i Nowymi Czaplami w Parku Krajobrazowym Łuk Mużakowa.
Trasa ścieżki Dawna kopalnia Babina o długości 5 km wiedzie przez najciekawsze punkty długiej historii górniczej okolic Łęknicy. Do lat 70. ubiegłego wieku działała tu kopalnia węgla brunatnego.

(fot. B. Pikulska-Baranowska)

Z tablic informacyjnych mijanych po drodze dowiedzieliśmy się, że Łuk Mużakowa to najlepiej zachowana morena czołowa na świecie. Jej bogactwami naturalnymi są: płytko zalegający węgiel brunatny, gliny ceramiczne oraz piasek kwarcowy. Wydobywane są przez człowieka od około 160 lat. Długotrwałe górnictwo na tym terenie wytworzyło ponad 100 zbiorników wodnych różniących się wielkością, kształtem oraz składem chemicznym. Antropogeniczne pojezierze jest unikatem.
W okolicy można zobaczyć wiele ciekawych utworów geologicznych, jak choćby profile i wychodnie węgla brunatnego, żelaziste źródełka, z których wytrącają się naskorupienia, czy też niespotykane formy erozyjne w obrębie zwałów pokopalnianych. Wydatnie w tym dopomaga wieża widokowa – można z niej podziwiać np. zbiornik Afryka. Nazwę zawdzięcza obrysowi linii brzegowej przypominającemu kontury kontynentu.

(fot. B. Pikulska-Baranowska)

Po przejściu całej ścieżki przyszedł czas na dłuższy odpoczynek w Łęknicy. Przecież czekał na nas Park Mużakowski rozciągający się wzdłuż brzegów granicznej Nysy Łużyckiej. Park obejmuje powierzchnię 728 ha, z czego 522 ha znajduje się po polskiej stronie granicy dzielącej Górne Łużyce na Rzeczpospolitą Polską i Republikę Federalną Niemiec. Założycielem Muskauer Park, zwanego też po niemiecku Fürst-Pückler-Park był właściciel tutejszych dóbr i podróżnik – książę Hermann Ludwig Heinrich von Pückler-Muskau.

(fot. B. Pikulska-Baranowska)

Kompleks powszechnie uchodzi za jedno z najrozleglejszych założeń parkowych w Europie. My zwiedziliśmy jego niewielką część: byliśmy przy Kamieniu Pücklera, powędrowaliśmy Mostem Podwójnym do Nowego Zamku, a stąd – po krótkiej sesji zdjęciowej – poszliśmy podziwiać wspaniałą roślinność. Po dotarciu do przystanku Kolejki Mużakowskiej ruszyliśmy w drogę powrotną: do Białej Wody, skąd pociągiem do Żytawy, a dalej szosą ku Bogatyni.
Serdeczne podziękowania dla naszego przewodnika za wspaniałą wycieczkę. A wszystkich czytelników zachęcam do wybrania się do Łęknicy, by przejść geościeżkę – naprawdę warto!