Początki izerskich torfowisk sięgają czasów epoki lodowcowej. Choć od tamtego okresu minęło już 20-30 tysięcy lat, to w torfie zachowały się resztki ówczesnej górskiej flory

Torfowiska Izery

Mimo zauważalnych niekorzystnych zmian, które zaszły w ostatnim dziesięcioleciu na torfowiskach izerskich, ich flora jest nadal bogata i różnorodna.

Na obszarze środkowej części Gór Izerskich odnaleziono i zidentyfikowano 110 gatunków roślin: 54 zarodnikowych i 56 naczyniowych. We florze izerskich torfowisk zachowało się wiele osobliwości florystycznych, często mających tu jedno z nielicznych stanowisk w Polsce.
Spośród tych roślin na liście gatunków zagrożonych w Polsce wyginięciem znalazły się wymienione poniżej.

Brzoza karłowata

Brzoza karłowata (Betula nana L.) - tworzy zakrzaczenia złożone z cienkich do 100 cm wysokich pędów. Ogólną liczbę szacuje się na ok. 500 osobników. Pomimo dobrej kondycji brzozy karłowatej nie brak zagrożeń ze strony rozrastającej się kosodrzewiny lub trzęślicy modrej, która opanowuje tereny podsuszone.

Bażyna obupłciowa (Empetrum hermaphroditum Hagerup) - jest gatunkiem który występuje w wyższych położeniach górskich, również w innych torfowiskach izerskich.

Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.)

Bażyna czarna

Owoce żurawiny błotnej

Żurawina drobnolistna (Oxycoccus microcarpus Turcz.) - spotykana jest prawie na wszystkich wierzchowinach torfowisk.

Bagnica torfowa (Scheuchzeria palustris L.) - jest gatunkiem rzadko spotykanym na torfowiskach wysokich. Jedna z największych populacji, licząca ponad 30 owocujących osobników występuje w rynnach bezpośrednio na nagim torfie.

Jałowiec pospolity halny

Jałowiec pospolity halny (Juniperus communis alpina)

Wierzba borówkolistna (Salix myrtilloides L.)

Malina moroszka (Rubus chamaemorus L.).

Turzyca skąpokwiatowa (Carex pauciflora)

Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia L.)

Wełnianeczka darniowa (Baeothryon cespitosum)

Sit cienki (Juncus filiformis L.)

Turzyca bagienna (Carex limosa L.)

Rosiczka okragłolistna

Widłak alpejski

Rosiczka pośrednia (Drosera intermedia)

Widłaczek torfowy (Lycopodiella inudata L.)

Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum L.)

Wroniec widlasty (Huperzia selago L.)

Sosna błotna

Sosna błotna (Pinus uliginosa)

Na Izerskiej Łące stwierdzono występowanie 13 gatunków ssaków. Tylko gatunki najpospolitsze dużych ssaków przetrwały cywilizowanie Gór Izerskich: jeleń (Cervus elaphus), sarna (Capreolus capreolus) i lis (Vulpes vulpes).
Licznie zaś występują gryzonie: nornik bury (Microtus agrestis) i nornik zwyczajny (Microtus arvalis) oraz karczownik (Arvicola amphibius).

Najpełniej poznaną grupą zwierząt Doliny Górnej Izery są ptaki. W latach 1992-2000 stwierdzono występowanie 71 gatunków ptaków lęgowych. Spośród nich: puchacza (Bubo bubo), sóweczki (Glaucidium passerinum) i czeczotki (Carduelis flammea).
Są to gatunki wpisane do Czerwonej Księgi Zwierząt.

Karczownik, Arvicola amphibius (Źródło: Wikipedia.pl)

Sóweczka, Glaucidium passerinum (Autor: Artur Mikołajewski. Źródło: Wikipedia.pl)

Górna Izera na wysokości 800-880 m n.p.m. jest najprawdopodobniej najwyżej położonym w Polsce i Europie Środkowej stanowiskiem bielika (Haliaeetus albicilla), żurawia (Grus grus), a także bociana czarnego (Ciconia nigra), bekasa (Gallinago gallinago), lelka (Caprimulgus europaeus) oraz dymówki (Hirundo rustica) i zimorodka (Alcedo atthis).

Żuraw, Grus grus (Autor: Marek Szczepanek, Źródło: Wikipedia.pl)

Chociaż na znacznym obszarze Doliny Górnej Izery utrzymały się naturalne biotopy, kilkusetletnia działalność człowieka wywarła znaczący wpływ na faunę tego terenu. Aby wymienione gatunki mogły utrzymać się w Górach Izerskich, muszą być chronione. Ochrona musi polegać na utrzymaniu obecnego stanu mało zmienionych torfowisk, jak też na powstrzymaniu postępujących procesów ich dalszych przekształceń.