Drewniana budowla na Ještede była pierwszą wieża widokową wybudowaną w okolicach Jablonca (Gablonz) i Liberca (Reichenberg)

Pierwsza wieża widokowa na Jesztedzie (1876-1889)

Ideę budowy dostrzegalni na górze Der Jeschken (1012 m n.p.m.) wysunął w 1871 r. Adolf Hoffmann, któremu udało się uzyskać nie tylko konieczne do tego celu środki, lecz także przekonać właściciela terenu, grafa Clam-Gallasa, do realizacji projektu.
Plan 5-metrowej wieży został wykonany przez budowniczego Neumanna z Liberca, a samą budową zajęła się firma ciesielska Pilz. Od zakończenia prac 7 maja 1876 r. wieża na Ješted stała się natychmiast ulubionym celem wycieczek mieszkańców Liberca i okolic. W 1884 r. została przekazana w prezencie nowo powstałemu Niemieckiemu Towarzystwu Górskiemu Ještedu i Gór Izerskich (DGJI), które dbało o nią aż do końca 1899 r., kiedy to z powodu grożącej zawaleniem konstrukcji została zburzona.

CHATA ROHANA i druga wieża widokowa na Jesztedzie (1889-1903)

Budową nowej wieży zajął się budowniczy Wagler i już po kilku tygodniach została oddana do użytku 8-metrowa, drewniana budowla z ciekawą sześciokątną konstrukcją platformy na 20 osób. Jednakże kierownictwu Towarzystwa Górskiego to nie wystarczyło i już niedługo później poproszono znaną liberecką firmę budowlaną Gustav Sacher & Söhne o nowy projekt. Imponującą budowlę w stylu średniowiecznego zamku, z kilkoma budynkami oraz potężną wieżą ochoczo podjęła się wybudować firma Gustav Sacher & Söhne. Szczęśliwym trafem Niemieckiemu Towarzystwu Górskiemu Ještedu i Gór Izerskich zabrakło pieniędzy, a i kancelaria grafa Gallasa odmówiła swej zgody na projekt. Opracowanie nowych projektów i skomplikowane pertraktacje w celu pozyskania ziemi pod budowę wieży przeciągały się, w rezultacie czego drewniana wieża w coraz gorszym stanie, pod stale wzrastającym natłokiem turystów, została w 1902 r. zamknięta. Rok później rozebrana. Resztki drugiej wieży spłonęły w tradycyjnym ognisku podczas letniego przesilenia w 1904 r.

Hotel górski na Jeszted (1907-1963)

Podwaliny pod trzecią wieżę, projektu budowniczego Schäfera z Liberca zostały położone w czerwcu 1906 r., a już w pół roku później nowy hotel górski z 23-metrową wieżą widokową został z wielką pompą oddany do użytku. DGJI, mimo ogromnego zadłużenia z powodu bardzo wysokich kosztów budowy oraz nie w pełni pomyślnego rozwiązania co do własności terenu (odpłatne użytkowanie przez 50 lat), było bardzo dumne ze swojego osiągnięcia.

O wielkim znaczeniu obu budowli, które od początku stały się centralnym miejscem Liberca i okolic, może świadczyć prowadzona ewidencja wejść na Ješted oraz rokrocznie publikowane liczba i nazwiska największych jego "zdobywców" tzw. "Jeschkentitsche". Jedynym w swoim rodzaju i nigdy nie pobitym rekordem mogła się poszczycić Lilly Flassa, która w ciągu 365 dni 1937 r. weszła 709 razy na szczyt. Jednakże absolutny rekord, jeśli chodzi o zdobycie szczytu, należał do Friedy Mandelik, która przekroczyła magiczną liczbę 5000 wejść.

W roku 1933 szczyt Ješted został połączony koleją linową z Horným Hanychovem (Oberhanichen), przez co znalazł się w rękach Czeskich Linii Kolejowych (ČSD). Stał się więc własnością państwa czechosłowackiego, co było dużym ciosem dla DGJI. Klauzula umowy z Grafem Gallasem nabrała w tym świetle całkiem innego znaczenia.

W 1945 r. hotel do własnego użytku otrzymała Klub Czesko-Słowackich Turystów (KČST), a późnej przeszedł on w posiadanie państwowego przedsiębiorstwa Hotely a restaurace ("Hotele i restauracje").

Dzisiejsza "rakieta" wysmukla Ješted

Przetrwał do stycznia 1963 r., kiedy to podczas lodowato zimnej nocy, na skutek nieostrożnego rozgrzewania jednej z rur, cały stanął w płomieniach. Ješted straciła w ten sposób swą trzecią i ostatnią wieże widokową.
Obecna budowla z 1973 r., zbudowana w kształcie obrotowej hiperboli i składająca się z ośrodka nadawczego, hotelu i restauracji, od samego początku stała się główną atrakcją Ješted i zarazem nowoczesnym symbolem Liberca.