Dominująca nad Jizerską hornatiną królowa Gór Izerskich, nie jest najwyższa (1122 m n.p.m.), a mimo to niezwykle popularna

Jizera widziana z rezerwatu Malá Klečová louka

Pod względem wysokości Jizera, wznosząca się na 1122 m n.p.m., jest drugą górą Jizerských hor (czeskiej części pasma). Przewyższa ją o dwa metry Smrk. Zarazem trzecią całych Gór Izerskich (najwyższa jest Wysoka Kopa - 1126 m n.p.m.). Jizera za to góruje wśród szczytów Hejnického hřebena (Hejnickiego Grzebienia).

W sporze granicznym z roku 1591 była nazywana Bražecký vrch albo Bražec. Ta nazwa kojarzy się z Bražeckou Vodou spływającą z południowego zbocza Jizery (wpadającą do Bílej Desny). Dzisiejsza nazwa pojawiła się w XIX wieku i przetrwała w niezmienionej formie. Jednakże dominująca wówczas na terenie Sudetów ludność niemiecka nazywała górę Siechhübel/Siebengiebel (cz. Sedmištít), co w przekładzie znaczy "Siedmioszczyt". Miano wskazuje na wygląd potężnego granitowego torusa - rozczłonkowanego skaliska wyrastającego z samego wierzchołka góry. Skałki tworzą gruboziarniste granity. Występują również w postaci rozrzuconych głazów na zboczach Jizery, tworzących miejscami lokalne gołoborza.

Skałki na szczycie góry - bardzo charakterystyczne granitowe kupki

Na szczytowej skałce z krzyżem urządzono punkt widokowy

Skalisko, wieńczy żelazny krzyż kilkumetrowej wysokości. Za sprawą stopni wykutych w skale i metalowych schodów skała jest udostępniona dla turystów. To doskonały punkt widokowy, słynący z rozległej panoramy na całą okolicę. Przy dobrej widoczności zobaczymy jak na dłoni: Smrk, Bukovec, Černou i Smědavskou hore, zaporę Souš, torfowiska kosodrzewinowych łąk, Jizerkę, Bukovec, Izerską Łąkę, szczyty śląskiej strony gór. Ale to nie wszystko! Wierzchołka nie porasta wysoki las, więc świetnie widoczne są szczyty sąsiednich Karkonoszy, Grzbietu Jesztedzkiego, północne Pogórze Izerskie, a nawet zamek Trosky w Czeskim Raju.
Dawniej na skałce Jizery umieszczona była miedziana tablica z ryciną horyzontu i zaznaczonymi okolicznymi wierzchołkami. Współcześnie zdobi ścianę jakiegoś złodzieja.

Suche kikuty sukcesywnie zastępowane są młodymi świerkami

Od wysokości ok. 1000 m n.p.m. wokół wierzchołka został w 1987 r. ustanowiony rezerwat przyrody: Prales Jizera (Puszcza Jizery). Obejmuje 92 hektary boru świerkowego w odmianie izerskiej, mającej duże znaczenie genetyczne. Niestety dziś większość świerków to małe choinki, bo dorosłe drzewa obumarły podczas wielkiej klęski ekologicznej z lat 80. XX w.
W niższych partiach rezerwat chroni inne cenne przyrodniczo gatunki roślin. Z końcem lata okolica rozkwita niebieskim dywanem goryczki trojeściowej.

Na wierzchołek Jizery można dotrzeć żółtym szlakiem przez zachodnie zbocze - jedynym wiodącym na szczyt. Jest to łącznik odchodzący od drogi między miejscem zwanym "Na kneipě" (i noszącym tę sama nazwę pomnikiem przyrody) oraz szosą biegnącą przez Smědavę. Szlak biegnie wzdłuż Bílej Smědy siodłem rozdzielającym Jizerę od Smědavskiej hory.