Wyklętą historię możemy poznać nie tylko w Stolicy

(fot. K. Tęcza)

Zbigniew Nawrocki z Lubawki zgromadził setki zdjęć i dokumentów ukazujących terror powojennych lat w Polsce. Ukazują jak wyglądało życie osób, które nie zgadzały się z narzuconą rzeczywistością Do niedawna nie wiedzieliśmy nawet, że tacy istnieli. Przez dziesiątki ich nazwiska były przemilczane, a jeśli już ktoś je wymieniał, to jako synonimy bandytów - ludzi wyjętych spod prawa. Tak też ich traktowano. Z ujawnionych dokumentów jawi się zgoła inny ich wizerunek - patriotów, którzy za Ojczyznę gotowi byli oddać najcenniejsze dobro – własne życie. Tysiące z nich taką też cenę zapłaciło. Zginęli zarówno podczas walki z bronią w ręku, jak i wskutek wyroków śmierci.

W XXI w. rozpoczął się proces przywracania godności i szacunku tym ludziom. To ważne nie tylko dla ich rodzin, które także były szykanowane za winy swoich krewnych. Również dla wielu Polaków, którzy dzięki odkłamywaniu historii kształtują swój światopogląd. Dzięki ustanowieniu święta Żołnierzy Wyklętych przypadającego na 1 marca, przywrócono im godność i pamięć.
Dzień ustanowiony w 2011 r. dał dodatkowy impuls do odkrywania zakazanej przez ponad pół wieku historii. Poszukuje się miejsc pochówków partyzantów, by wreszcie można było postawić na nich znicz. Szpera się po archiwach skrywających dokumenty, prowadzi się wywiady i wysłuchuje nielicznych żyjących świadków.
W ten proces odczytywania zagiętej karty historii wpisuje się praca Zbigniewa Nawrockiego. Powstała bowiem w jej efekcie wystawa, która do 19 marca 2016 r. prezentuje 48 ekranów z 660 kartami, zatytułowana "Droga do Niepodległości".

(fot. K. Tęcza)

Ekspozycję uroczyście ukazano widzom 1 marca 2016 r. w sali Ochotniczej Straży Pożarnej w Piechowicach. Przedsięwzięcie zrealizowano w ramach projektu edukacyjno-historycznego skierowanego do mieszkańców Piechowic. Przybyłych powitał burmistrz Witold Rudolf oraz dyrektor Piechowickiego Ośrodka Kultury Anna Kalisz. Część artystyczną poprowadził Edward Wryszcz.
W ramach programu, pracownik Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu pan Łukasz Sołtysik, wygłosił referat pt. "Niezależny teatr Scena Czterdzieści i Cztery na tle nielegalnej działalności Solidarności jeleniogórskiej". Grupa działająca w latach 1983-8 założona przez Renatę Jasińską-Nowak, Andrzeja Nowaka, Iwonę Stankiewicz i ks. Tadeusza Rusnaka, pracowała w kościele p.w. Św. Wojciecha w Jeleniej Górze-Zabobrzu . W niedługim czasie grono aktorskie zasiliły osoby zwalniane z internowania. Z teatrem związani byli także: Andrzej Piesiak, Władysław Niegosz, Ryszard Kulesza, Edward Wryszcz, Ryszard Matusiak, ks. Jerzy Gniatczyk z kościoła p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Teatr wystawił wiele niezapomnianych inscenizacji, m. in.: Jeźdźcy Apokalipsy, Wyznanie wiary, Testament (na motywach kazań ks. Jerzego Popiełuszki), Betlejem polskie według Lucjana Rydla i inne. Ostatnim spektaklem był wieczór poetycki Jestem drogą. Premiera odbyła się we Wrocławiu, w kościele p.w. Św. Klemensa Dworzaka.

Podczas wernisażu przypomniano także teatr Scena Czterdzieści i Cztery, wystawiając kilka scenek, a także wiele znanych wierszy i piosenek. Na koniec Franciszek Kopeć, Przewodniczący Zarządu Regionu Jeleniogórskiego NSZZ Solidarność, uhonorował Renatę Jasińską-Nowak i ks. Tadeusza Rusnaka i podziękował za działalność wszystkim członkom zespołu.

Na zakończenie przed liczną publicznością wystąpił Franciszek Batory - brat nieżyjącego Józefa, porównując w swojej mowie Żołnierzy Wyklętych do rycerzy, dla których cenniejsze nad życie było dobro Ojczyzny. Prosił obecną młodzież by zachowała pamięć o nich w swoich sercach. Bo przecież to ich ofiara przyczyniła się do tego, że dzisiaj mamy wolną Polskę.